اثر عصاره آبی هویج daucus carota بر انقباض های رحم موش صحرایی غیرآبستن

مقدمه­ و هدف: هویج (daucus carota) سرشار از بتاکاروتن و دارای خواص آنتی­اکسیدانی است. گزارش­شده که هویج روی دستگاه تولید مثل زن، تأثیرهای استروژنی و هورمونی می­گذارد. درخصوص اثر این گیاه، روی انقباض­های رحمی، تحقیق تجربی انجام­نشده­است؛ بنابراین تصمیم­گرفته­شد اثر عصاره آبی هویج بر انقباض­های رحم جدا شده موش­صحرایی بررسی­شود.   مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر 32 سر موش صحرایی از نژاد ویستار (300-200گرم)، در چهار گروه قرارگرفتند؛ پس از ایجاد انقباض به­وسیله پتاسیم­کلراید و اکسی­توسین و انکوبه­کردن با پروپرانولول و نالوکسان، اثر غلظت­های مختلف عصاره بررسی­شد. بعد از لاپاراتومی، قطعات 5/1 سانتی­متری رحم جداشده در حمام بافت محتوی ml10 دیژالون (c°29) قرارداده­شدند؛ سپس توسط پتاسیم کلراید mm60 و اکسی­توسین mu/ml10 قطعات رحم منقبض­شده، پس از آن عصاره آبی هویج در غلظت­های (1/0تا8/0mg/ml) در حضور دو ماده بالا به حمام بافت افزوده­شد. در این بررسی، بافت­های رحم به­وسیله پروپرانولول mµ1 و نالوکسان mµ1 به­صورت جداگانه انکوبه و نقش گیرنده­های بتاآدنورسپتورها و اوپیوئیدی ارزیابی­شدند.   نتایج: غلظت­های عصاره به­صورت تجمعی و وابسته به دوز، انقباض­های ناشی از پتاسیم­کلراید (05/0p<) و اکسی­توسین (001/0p<) را کاهش­داد؛ همچنین پروپرانولول و نالوکسان در اثر عصاره نقشی­نداشتند.   نتیجه گیری: نتایج این مطالعه پیشنهادمی­دهد که به­احتمال، اثر ضدانقباضی عصاره آبی هویج از طریق مسدودکردن کانال­های کلسیمی وابسته به ولتاژ صورت­گرفته­است؛ اگرچه رسپتورهای بتاآدرنرژیک و اپیوئیدی در این اثر، نقشی را از خود نشان­ندادند.